شاهراه عشق علم معرفت | ||
خودم را در کوچه تنهایی گم کرده ام
تا شاید تو مرا صدا بزنی
تویی که دوستت دارم،مثل هیچکس دیگری
مثل بی مانندی خودت
من منتظر یک پگاه ناگاه هستم.
مثل اسمان؛در ارزوی دو بال
و مثل پرنده؛در امید افتاب.
خدایا! مرا به اسمان ببر.من خیلی وقت است دلم زمینگیر شده... [ سه شنبه 90/9/1 ] [ 9:34 عصر ] [ صادق کریمی ]
|
||
[ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |